Cukrzyca jest nieuleczalną, groźną chorobą metaboliczną, związaną z zaburzeniami równowagi kwasowo-zasadowej, gospodarki węglowodanowej, tłuszczowej i białkowej, wynikającymi z całkowitego lub względnego niedoboru insuliny. Nieodpowiednio leczona cukrzyca przyczynia się do wystąpienia wielu powikłań i obniżenia komfortu życia
zwierzęcia.
OBJAWY
➔ nadmierne pragnienie i powiązane z nim częste oddawanie moczu
➔ spadek masy ciała i tkanki mięśniowej pomimo wzmożonego apetytu
➔ duży apetyt
➔ krwiomocz związany z zapaleniem pęcherza moczowego
➔ nawracające infekcje układu moczowego
➔ niechęć do wysiłku
➔ problemy ze wzrokiem
➔ zaburzenia równowagi, osłabienie napięcia w tylnych kończynach
➔ senność
NIEDOCUKRZENIE czyli HIPOGLIKEMIA
Jest to drastyczny niedoboru glukozy we krwi psa leczonego na cukrzycę. Może do niego dojść jeśli:
– została podana za wysoka dawka insuliny
– był brak apetytu, wymioty, biegunka przy właściwej dawce insuliny
– jest nagły wzrost aktywności fizycznej psa
OBJAWY HIPOGLIKEMII:
★ zmiany zachowania psa: niepokój lub apatia
★ drżenie ciała (drgawki)
★ nagłe osłabienie
★ brak łaknienia
★ śpiączka
KWASICA KETONOWA
Jest to gdy poziom glukozy w organizmie staje się zbyt niski, wykorzystywane zostają zapasy energii z tkanki tłuszczowej. Powstałe w ten sposób ketony, czyli organiczne związki chemiczne uwalniane podczas trawienia tłuszczów, przenikają do układu krwionośnego.
PRZYCZYNY
★ stan przewlekłej i nieleczonej cukrzycy
★ zbyt niska dawka insuliny u leczonego zwierzęcia
★ zaburzenie działania przyjmowanej insuliny spowodowane otyłością zwierzęcia, przyjmowanymi lekami lub obecnością innych chorób
Towarzyszą temu:
– wymioty,
– brak łaknienia,
– senność
– apatia.
JAK ROZPOZNAJEMY
Cukrzycę rozpoznajemy na podstawie obserwacji objawów klinicznych, wyników badań morfologicznych i biochemicznych oraz wyniku badania ogólnego moczu z osadem pobranego na czczo.
LECZENIE
Głównym celem terapii jest ustabilizowanie równowagi hormonalnej (insulinoterapia),
zapobieganie kwasicy ketonowej u czworonoga, ograniczenie ryzyka infekcji dróg
moczowych oraz powstałych już powikłań.
