Kanibalizm u świń pojawia się najczęściej na wielkotowarowych fermach wśród warchlaków i tuczników, prowadząc zarówno do pogorszenia zdrowotności zwierząt, jak i zysków hodowcy. Kanibalizm u świń może stanowić poważny problem, jeśli nie zwalczy się symptomów u pojedynczych osobników, ponieważ zwierzęta w grupie naśladując się wzajemnie, rozprzestrzeniają niepożądane zachowania na resztę stada. W kolejnych kojcach zwierzęta, podpatrując zachowanie starszych osobników, zaczynają zachowywać się tak samo, w efekcie czego schorzenie rozchodzi się po całej fermie.
Kanibalizm powoduje straty ekonomiczne wynikające z:
● obniżonych przyrostów dziennych;
● dłuższego tuczu do uzyskania określonej ubojowej masy ciała;
● zwiększonych nakładów finansowych na żywienie;
● częstszego występowania chorób spowodowanych obniżeniem odporności (wynikających z uszkodzenia ciała).
PRZYCZYNY:
★ brak materiału umożliwiającego rycie w kojcu (podłoża rusztowe),
★ nie odpowiednią wentylację w chlewni,
★ częste zmiany temperatury w pomieszczeniu dla świń,
★ wysoki poziom amoniaku,
★ zbyt duże zagęszczenie zwierząt w kojcu,
★ zaburzenia ze strony układu pokarmowego
★ niewłaściwie zbilansowaną dawkę pokarmową,
★ czynniki osobnicze (wiek, genetyka).
OBJAWY:
➔ walki hierarchiczne,
➔ uszkodzenia ciała,
➔ wygryzione rany w okolicy głowy, zadu oraz na bokach,
➔ martwe osobniki z licznymi obrażeniami.
ZWALCZANIE
➔ usunąć z kojca osobnika agresywnego,
➔ zmniejszyć natężenie światła oraz długość dnia świetlnego,
➔ zmniejszyć obsadę kojca i zróżnicowanie wiekowe,
➔ zastanowić się nad poprawą dobrostanu świń – zwiększenie liczby legowisk, zastosowanie ściółki, zwiększenie liczby poideł i karmideł, umożliwienie świniom korzystania z wybiegów,
➔ dokonywanie częstej obserwacji zachowań świń,
➔ zorganizowanie świniom czasu (zapewnienie jakiegoś zajęcia): podwieszane zabawki, duże piłki (np. rehabilitacyjne, ale bez wypustek), ściółka do rycia,
➔ stosowanie preparatów odkażających rany już powstałe, aby nie leciała z nich krew zachęcająca do gryzienia, oraz preparatów w sprayu – gorzkie w smaku, zniechęcające inne osobniki do gryzienia,
➔ stosowanie dodatku do paszy, np. chlorku litu lub preparatu mineralno-tłuszczowego zawierającego w swoim składzie glinokrzemian, kwasy huminowe, tłuszcz roślinny i mikroelementy.
